Sam Harris. Het huidige moment. Spiritualiteit zonder religie.
Nederlandse vertaling 2014. Uitgeverij Nieuwezijds.
Pag. 12: ‘Zonder overdrijving kon ik zeggen dat ik voor het eerst het gevoel had dat ik bij mijn volle verstand was. En toch leek de verandering in mijn bewustzijn duidelijk. Ik zat gewoon met mijn vriend te praten – ik weet niet meer waarover – en realiseerde me dat ik niet meer met mezelf bezig was. Ik was niet meer onzeker, zelfkritisch, ironisch afstandelijk, streberig of bang dat ik mezelf voor schut zou zetten, ik maalde niet meer over verleden en toekomst, en niets in mijn denken bracht een scheiding aan tussen hem en mezelf. Ik zag mezelf niet langer door de ogen van een ander.
En toen kwam het inzicht dat mijn idee over hoe goed het leven kan zijn onherroepelijk veranderde. Ik voelde grenzeloze liefde voor één van mijn beste vrienden, en plotseling realiseerde ik me dat als er op dat moment een onbekende binnen zou zijn gekomen, hij of zij ook volledig in die liefde zou delen. ‘
Pag. 13: ‘Het zou nog vele jaren duren voor ik deze ervaring een plek kon geven. (….) Ik beschouwde de wereldreligies nog steeds als intellectuele ruïnes die tegen enorme economische en sociale kosten overeind werden gehouden, maar ik begreep dat te midden van de puinhopen belangrijke psychologische waarheden te vinden waren. ‘
Pag. 18: ‘En er is iets stompzinnigs en afstompends aan veel van onze gewoonlijke aandacht terwijl we ons een weg naar het graf winkelen, roddelen, ruziën en piekeren. Misschien moet ik hier alleen voor mezelf spreken: ik heb het gevoel dat ik een groot deel van mijn waakzame leven doorbreng in een neurotische trance. Maar mijn ervaringen bij het mediteren suggereren dat er een alternatief bestaat. Het is mogelijk om los te komen van het massieve zelf, al is het maar een paar momentjes per keer. ‘