Elke oudejaarsavond zing ik ze 25 keer uit volle borst, de woorden ‘Ik geloof… ‘. Sinds vorig jaar blijf ik er zelfs speciaal voor thuis. Na een onderdompeling van zeven dagen in de Top2000-gemeenschap wil ik ongestoord ook naar de laatste 10 liedjes luisteren en Avond van Boudewijn de Groot is voor een ongelovige als ik een bijna religieus hoogtepunt tijdens deze rituele overgang naar het nieuwe jaar.
Een nieuw jaar waarin ik mee zou gaan doen aan een startend project, dat meditatie en groene vingers combineert. Voor mij een ideale vorm van spiritualiteit waar geen God of goden aan te pas komen. De subtitel van het project werd echter ‘centrum voor een gelovig en groen leven’.
De betekenis van ‘gelovig’ is volgens de Dikke van Dale: vast en innig gelovend, vertrouwend op God en de goddelijke waarheid, blijk gevend van godsdienstig geloof.
En nee, ik herken mezelf daar niet meer in. In plaats van alle mysterie toe te schrijven aan een God of ander bovennatuurlijk ‘iets’, vind ik het tegenwoordig boeiender om te ontdekken hoe dit in de fysieke wereld zelf verborgen is. Voor mij is het geheim van leven en dood geen goddelijke waarheid, maar een waarheid als een koe.
Omdat ik zeker niet op zoek ben naar een gelovig leven, voelde ik mij toch niet thuis binnen het project. Maar na een jaar lang in mijn eentje mediteren, merkte ik wel dat ik behoefte heb om inspiratie met anderen te delen. En daarmee was de geboorte van het Spiritueel Centrum voor Ongelovigen een feit. Geen godsdienst, geen zweverigheid, maar down to earth diepgang. Wat ik daar precies onder versta, kan je op de pagina’s van deze site terugvinden. Ondertussen zing ik verder met Boudewijn: ik geloof, ik geloof, ik geloof… namelijk in jou en mij.